“Habang Ang Lupa’y Nanginig: Ang Anak na Nagpatuloy sa Pagmamahal sa Kanyang Ina At Hindi Sumuko Kahit Sa Pinakamatinding Pagsubok”
Sa isang maliit na baryo sa probinsya, lumaki si Marco na kasama ang kanyang ina, si Aling Teresa. Wala silang ama, at madalas na nauubos ang kanilang kinikita sa araw-araw na pangangailangan. Matagal nang nasanay si Marco sa hirap: nagigising siya bago sumikat ang araw, tumutulong sa kanyang ina sa pag-aalaga ng mga hayop at paghahanda ng pagkain, at naglalakad ng ilang kilometro pauwi galing paaralan.
Ngunit sa kabila ng lahat, ang pagmamahal niya sa kanyang ina ay hindi matitinag. Tuwing gabi, habang si Teresa ay humihiga nang pagod, si Marco ay nagbabantay, tiniyak na maayos ang kanyang ina bago siya makatulog. Alam niyang hindi madali ang buhay para sa kanila, ngunit ang pangarap na balang araw ay mabago ang kanilang kapalaran ang nagpapatibay sa kanya.
Isang araw, dumating ang isang malakas na lindol. Ang kanilang maliit na bahay ay natumba, at maraming ari-arian ang nasira. Agad na kumilos si Marco; pinagtulungang iligtas ang kanilang mga alagang hayop at mga gamit. Nakita niyang takot na takot ang kanyang ina, ngunit hindi siya pinayagan ng takot na iyon na manghina.
Pinangunahan niya ang mga kapitbahay sa paglikas, tumulong sa pagligtas ng nasasakupan ng barangay, at hindi nagpaawat hanggang sa ligtas silang lahat. Sa gabing iyon, nakaupo sa tabi ng kanyang ina, naghawak ng kamay ni Teresa, at niyakap niya ang bawat luha ng takot at pagod. “Hindi tayo susuko, Inay. Kahit gaano man kahirap, magkasama tayo,” bulong niya.
Makalipas ang ilang buwan, nagsimula silang bumangon mula sa pagkawasak. Si Marco ay nagtrabaho sa lungsod bilang construction worker, nagtipid sa bawat sentimo upang matustusan ang pangangailangan ng kanyang ina. Hindi madali ang buhay sa siyudad, ngunit ang determinasyon at pagmamahal niya ang nagbigay-lakas sa kanya. Sa bawat gabi, tinatawanan niya si Teresa ng kwento ng kanyang araw upang maiparamdam sa ina na kahit nasa malayo, siya ay kasama at nagmamahal.
Minsan, isang negosyo ang nag-alok kay Marco ng mas malaking trabaho. Sa halip na gastusin ang pera para sa kanyang sarili, ipinuhunan niya ito sa pagpapagawa ng mas matibay na bahay para sa kanila at pagbili ng mga kagamitan upang mas kumportable ang buhay ng kanyang ina. Napuno ng luha ng kaligayahan si Teresa nang makita ang bagong bahay. “Anak, hindi ko na alam kung paano kita pasasalamatan,” sabi niya, nanginginig ang boses.
Ngunit para kay Marco, sapat na ang makita ang ngiti ng kanyang ina, ang pakiramdam ng kanyang sakripisyo ay hindi nasayang. Patuloy siyang nagtrabaho, patuloy ang pagmamahal, at patuloy ang pangarap para sa mas magandang bukas. Ang kanilang kwento ay hindi lamang tungkol sa hirap, kundi sa tibay, determinasyon, at pagmamahal na nagbibigay ng pag-asa sa bawat puso na nagmamahal nang wagas.
